-
1 język spustowy
спусково́й крючо́к -
2 spustowy
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > spustowy
-
3 język
сущ.• ежик• язык* * *,\języku язык;czubek \języka кончик языка; \język obcy, ojczysty иностранный, родной язык; w jakim \języku? на каком языке?; ● \język spustowy спусковой крючок; być ciętym w \języku быть острым на язык; zasięgnąć \języka разузнать, разведать; strzępić (zdzierać) \język трепать языком; ugryźć (ukąsić) się w \język прикусить язык; trzymać \język za zębami держать язык за зубами;
\język kołkiem staje, \język kołowacieje komuś язык прилип к гортани у кого-л.* * *мязы́кczubek języka — ко́нчик языка́
język obcy, ojczysty — иностра́нный, родно́й язы́к
- być ciętym w języku - ukąsić się w językw jakim języku? — на како́м языке́?
- trzymać język za zębami
- język kołkiem staje
- język kołowacieje komuś -
4 spustowy
прил.• спусковой* * *прил. om spust;język \spustowy спусковой крючок; собачка; otwór \spustowy выпускное отверстие
* * *прил. от spustjęzyk spustowy спусково́й крючо́к; соба́чкаotwór spustowy — выпускно́е отве́рстие
-
5 język
m dim. 1. pieszcz. (jeż) little hedgehog 2. pot. (fryzura) crew cut- obcięli go na jeżyka they gave him a crew cut* * *( fryzura) crew-cut* * *miGen. -a1. ( w jamie ustnej) tongue; wino rozwiązało mu język wine (has) loosened his tongue; dostać się na języki become the talk of the town/village; język ją świerzbi she's bursting to say it; łamać sobie język na czymś twist one's tongue around sth; mieć coś na końcu języka have sth on the tip of one's tongue; mieć długi język not be able to keep a secret; mieć ostry język have a sharp tongue; mówić, co ślina na język przyniesie blabber; pociągnąć kogoś za język tap sb for information; pokazać komuś język stick l. put one's tongue out at sb; trzymaj język za zębami! hold your tongue!; ugryźć się w język dosł. l. przen. bite one's tongue; zapomnieć języka w gębie lose one's tongue; co, zapomniałeś języka w gębie? lost your tongue, eh?; cat got your tongue?; złe języki (= plotkarze, potwarcy) evil tongues.2. language; lit. tongue; (= mowa) speech; język ojczysty native language l. tongue; mother tongue; język obcy foreign language l. tongue; język angielski English, the English language; język mówiony spoken language, speech; język pisany written language; język literacki/potoczny literary/colloquial language; języki indoeuropejskie the Indoeuropean languages; język programowania komp. programming language; kaleczyć język francuski speak broken French; nauczanie języków obcych edukacja foreign language teaching, FLT; władać dobrze językiem niemieckim have a good command of the German language; znajdować z kimś wspólny język find a common interest with sb.3. (= sposób mówienia) language; rzad. parlance; (= słownictwo) vocabulary.4. (= coś w kształcie języka) ( w bucie) tongue; język spustowy wojsk. trigger; język rumowiskowy geol. scree, talus; języki płomieni tongues of fire.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > język
-
6 спусковой крючок
cyngiel, język spustowy, spust
См. также в других словарях:
język — m III, D. a, N. językkiem; lm M. i 1. «narząd w jamie ustnej, składający się z elastycznych mięśni, pokryty błoną śluzową, mieszczący narządy smaku, biorący udział w ssaniu, żuciu i połykaniu pokarmów; u ludzi ponadto jeden z najważniejszych… … Słownik języka polskiego
spustowy — 1. «odnoszący się do spustu, będący spustem, języczkiem przytrzymującym jakiś mechanizm» Język spustowy rewolweru. 2. «służący do całkowitego lub częściowego opróżniania zbiornika z cieczy, do spuszczania ciekłego produktu lub półproduktu z pieca … Słownik języka polskiego
kabłąk — m III, D. a, N. kabłąkkiem; lm M. i 1. «zakrzywienie, wygięcie w łuk, w półkole; przedmiot zakrzywiony, wygięty w łuk; pałąk» Plecy zgięte w kabłąk. Zgiąć się, wygiąć się w kabłąk. 2. techn. «element konstrukcyjny zwykle w kształcie pręta… … Słownik języka polskiego
odciągnąć — dk Va, odciągnąćnę, odciągnąćniesz, odciągnąćnij, odciągnąćnął, nęła, odciągnąćnęli, odciągnąćnięty, odciągnąćnąwszy odciągać ndk I, odciągnąćam, odciągnąćasz, odciągnąćają, odciągnąćaj, odciągnąćał, odciągnąćany 1. «ciągnąc przesunąć coś (kogoś) … Słownik języka polskiego